Aysun/DENİZLİ
Merhaba. İnternette size rastladım ve çektiğim aşk derdini size anlatmak istedim. Çünkü işin içinden çıkamıyorum. Çok karışık duygulardayım. Dershanede hukuk öğretmenliği yapıyorum.
2008 yılında üniversitede okurken birine aşık oldum. Emin değilim ama sanırım o da bana karşı boş değildi. Samimiydik ve ben açık sözlü biriyim, içimde büyüyen aşka dayanamayıp ona itiraf ettim. Cevabı şu oldu: Acele etmeyelim Aysun, daha yeni tanıştık, zamana bırakıp anlaşabilecek miyiz görelim dedi. Tamam dedim.
Kendisi aşırı iş kolik. Bir süre sonra telefonlarımı açmayıp meşgule almaya ya da telefonunu tamamen kapatmaya başladı. Ona ulaşamadıkça çılgına dönüyordum. Aşırı derecede kavga ettik. Benden soğudu, bir daha eskisi gibi olamadık. İş yoğunluğundan dolayı ve bu olaylardan dolayı artık çok göremez, ulaşamaz hale geldim.
Çok sevdim ve sevdiğim için yaptığı herşeye katlandım. Görüşelim dediğimde, geliyorum, 5 dakika sonra oradayım deyip gelmeyişlerine, beni saatlerce bekletip sonra işim çıktı, kusura bakma deyip beni ortada bırakışlarına kadar her şeyine katlandım. Ama canım daha çok yandı. Bu şekilde ilişkimiz askıda bekler halde tam 4 yıl geçti.
Çok çabaladım, Aysun unut onu, o sana sadece eziyet ediyor diye ama nafile gönlüme söz geçiremedim. Tam unutacağım, artık yeter dediğim zamanlarda belirli aralıklarla beni aradı. Ben vazgeçtiğim anda beni aradı hep. Gelgitlerle dolu 4 yıl geçti ve geçen gün yine aradı, konuştuk.
Bu defa benim hayatımda biri var Aysun, ona sırtımı dönemem ama sen benim için çok değerlisin dedi. Resmen çöktüm o anda. Dedim ki benim gözyaşlarım üstüne, sevgimin üstüne, 4 yılın hatırını hiçe sayıp nasıl başkasıyla yuva kurabileceksin? Vicdanın hiç mi sızlamayacak? Cevap veremedi. Üzerinden üç hafta geçti. Buna rağmen beni yine aradı, konuştu benimle, hayatında başkası olduğu halde...
Rukiye Hanım, ben ne yapayım? Aklımdan çıkaramıyorum, hala çok seviyorum. Bana yaptıklarına rağmen, beni sırtımdan vurup başkasıyla birlikte olmasına rağmen hala seviyorum Çok canım yanıyor. Dayanacak gücüm kalmadı artık. 4 yıl boyunca ümit verdi ama tamamen bana dönmedi. Ben sürekli acı çektim. Kalbim kanıyor, o üstüne acımadan tuz basıyor. Çok çaresizim bu konuda ne yapmalıyım nasıl başa çıkacağım? Nasıl ondan vazgeçeceğim? Cevabınızı sabırsızlıkla bekliyorum.
|
Merhaba Aysun Hanım. Öncelikle bu kadar yıpranmanızın temel bir sebebi var: İkili ilişkilerde her zaman bir tarafın kalbi daha soğuktur.
Bu demektir ki, bir taraf daha fazla ilgi gösterir, arar, sorar, üstüne düşer, diğeri ise ancak canı isterse ya da ihtiyaç duyarsa görüşür ve birlikte olur. Sizin durumunuzda soğuk olan belli ki karşı tarafın kalbiymiş.
Malesef taraflar arasındaki bu asimetri arttıkça, yani bir taraf aşırı ilgi, sevgi gösterip düşkünlüğünü belli ettikçe bu durum diğer tarafta genellikle bir rahatlamaya, boşvermişliğe ve özensizliğe sebep oluyor, ilgisini kaybediyor.
İlişkiniz başlarken size vaadlerde bulunmamış, zamana bırakalım demiş. Bu yüzden de size kendini borçlu hissetmiyor gibi davranışlar sergilemiş. Ancak 4 yılınızı ona verdiğiniz halde gelgitler yaşatarak bu süreci uzatması, tam anlamıyla bitmesine izin vermemesi kafasının fena halde karışık olduğunu gösteriyor.
Bazen kişi tam olarak evliliğe ya da ilişkinin devamına ilişkin motive olamaz ama kendine aşık birini de hayatından çıkarmak istemez. Sizin durumunuz buna benziyor. Erkek arkadaşınız hem size gerçek anlamda (bir sevgili gibi) karşılık vermiyor, hem hayatında başkası var hem de sizin aşkınızı yedekte tutuyor ve egosu bundan besleniyor. Tabiri caizse her daim elinin altında hazır, nazır bir sevgili adayının olması onu iyi hissettiriyor.
Bilerek ya da bilmeyerek bu bencilliğiyle size çok zarar veriyor.
Sİzinle görüşmeye devam ederek içinizdeki ateşi körüklüyor. Sizin de içinizde, bu irtibat devam ettikçe % 1 bile olsa umut olacaktır. Bu da size çok zarar verir.
T avsiyemi soruyorsunuz, benim görüşüm, onunla bütün iletişimi kesmenizden yana. Ne kadar sürerse, siz o süre boyunca böyle adeta can çekişme halinde kalacaksınız, önce bu hastadan (ilişkiden) umudu tamamen kesmeniz lazım.
Sizinki artık aşktan ziyade takıntıya dönüşmüş durumda maalesef. Aşkın elbette tedavisi yok ama böyle patolojik hale dönüşen takıntıların psikolojik tedavisi vardır. Yeterince uzun süre tek başınıza mücadele etmişsiniz. Acilen yardım almanızı öneririm. Hayatınızın kontrolünü yeniden kendi ellerinize almanızı diliyorum.
Hoşçakalın.
Rukiye KARAKÖSE
|
|