Nuriye/KAHRAMANMARAŞ
Merhaba Rukiye Hanım, ben sizi Kahramanmaraşta verdiğiniz seminerde tanımıştım. Kızımla ilgili daha önce de sizden bir konuda yardım almıştım. Şimdi yine sizin rehberliğinize ihtiyacım var.
5 yaşındaki kızımın geçen yaz 6 yaşındaki erkek kuzeniyle cinsel içerikli oyunlar oynadığından bahsetmiştim size. Bu yaz yine kuzeniyle tatilden dolayı görüştüler. Ama bu defa kızımdan çok şaşırtıcı cümleler duydum. Mesela hep kuzenini düşündüğünü, şarkı dinlerken -özellikle sevgi ve aşktan bahseden- Onu düşündüğünü vs. anlattı. Bu cümleler bana 5 yaşındaki bir kız çocuğu için çok ürkütücü geldi. Acaba bildiğimiz manada bir aşk mı besliyor kuzenine diye düşündüm ve kendimi zor tutarak kuzeninin erkek olduğunu, kızların kızlarla oynaması gerektiğini söyleyerek, kız -erkek ayrımına yönelik bir konuşma yaptım. İyi mi yaptım, bilmiyorum ama kendimi birden ergenlik çağında bir kızla karşı karşıya kalmış gibi hissettim. Tabii tatil boyunca mümkün olduğunca görüşmelerini kısıtladık babasıyla birlikte. Şimdi şehir değişikliği yaptık, tayinlerimiz nedeniyle, Bursada yeni arkadaşlarla tanıştı, hayatında birçok değişiklik yaşadı ama geçen gün bana sanki cinnet geçiriyormuş gibi "düşünmek
istemiyoruuuuum.." diye yalvarıyordu. Kimi, neyi? diye sordum "Onu düşünmek istemiyorum dedi. Bugün de "anne aklıma hep pis şeyler geliyor, istemiyorum gelmesini ama geliyor" dedi. Ben de nedir onlar? dedim, kulağıma söyledi "Onunla öpüşmek gibi" diye.
Ciddi anlamda bir sarsıntı geçiriyoruz eşimle birlikte. Oysa kızımızın güzel ahlak sahibi olması için her şeye o kadar dikkat ediyoruz ki, çok farklı bir imtihanın eşiğindeyiz. Nasıl davranmalıyız, bilemez hale geldik. TVde izlediği kanalları özellikle takip ediyoruz, kendimize de çok dikkat ediyoruz hangi halimizden nasıl anlam çıkarıyor diye.. Bize tavsiyeniz ne olabilir? Tepkimizin de tutarlı ve isabetli olmasını istiyoruz, terbiye edelim derken ruh sağlığını bozmak da istemiyoruz. Sizin biz anne babaları çok iyi anladığınızdan eminim, daha fazla uzatmak istemiyorum ama somut bir çözüm önerinize ihtiyacımız var. Şimdiden çok teşekkür ediyor, çalışmalarınızda kolaylıklar diliyoruz.. Hoşçakalın.
|
Merhaba Nuriye Hanım. Okul öncesi çağda çocuklar cinselliği oyunlar aracılığıyla keşfeder ve tanırlar. Sonrasında 6-11 yaş arasında ise gizil (latant) dönem dediğimiz dönem başlar ve karşı cinse ilgisiz davranırlar, kızlar kızlarla, erkekler erkeklerle oynar ta ki ergenliğe kadar. Ancak son yıllarda medyanın erkenden uyarmasıyla, flört anaokulu çocukları arasında bile yaygınlaştı. Kültürdeki bu değişme sebebiyle algılarımız etkilendi ve bu gizil dönem ortadan kalkmaya başladı. Dizilerde her çocuğun sevgilisi var. Ayrılıyorlar, barışıyorlar, buluşup sinemaya gidiyorlar, kıskançlık kavgaları ediyorlar (Bkz. Sihirli Annem, Selena vs.) Çocuğunuz da diğer yaşıtları gibi bunları görerek büyüyor. Bu durum yetişkin cinselliği ve aşkı gibi değildir çünkü hormonal temeli yok, bedensel ve duygusal olgunluk yok. Ancak bu durum "öğrenme" yoluyla edinilmiş bir davranışı barındırıyor. izlediği diziler, reklamlar, çevrede de bu kültürle zihinleri işgale uğramış çocuklar oldukça böyle olması muhtemel.
Paniğe kapılmayın, yaşadıkları genel olarak anormal bir durum değil. Günümüzde bu etkilere maruz kalan çocuklarda bu davranışlar sıkça görülüyor. Kuzeninden veya erkek çocuklardan uzaklaştırmanıza gerek yok. Ona sadece, "sen aslında onu arkadaş olarak çok seviyorsun ama bu aşk değil, çocukken aşık olunmaz, bunun için biraz daha büyümelisin" diyebilirsiniz. Ancak böyle ağlamaya ya da düşünmek istemiyorum şeklindeki sözlere devam ederse mutlaka bir pedagog veya psikologdan yardım alın. Çünkü bu tavır ilginç, -görmeden bir şey söylemek zor olsa da- obsesif bir eğilimin başlangıcı olabilir.
Çocuklar büyürken elbette her şey gibi aşkı ve cinselliği de öğrenecekler. Bunu doğru yaşta ve zamanda sağlıklı bir şekilde yapmak çok önemli. Öğrenmeye hazır olduğu zaman, soru sorduğu zamandır. Sakin olun, paniğe kapılmayın, takıldığınız yerde de uzman yardımı alın. Hoşçakalın.
Rukiye KARAKÖSE
|
|