Selcen P. /İSTANBUL
Merhabalar, mailinizi siteden aldım ve belki cevap verirsiniz ihtimaline karşılık yazıma başlıyorum.
Eşimle evleneli üç sene dolacak ve yedi aylık bir bebeğimiz var. Eşimin ailemle ilgili hiçbir sorunu yoktu fakat hamileliğimin yedinci ayından itibaren büyük sorunlar yaşamaya başladık. Ailem çocuk ayrımı yaptığı için eşim bundan hem maddi hem manevi olarak etkilendi. Ailemin her yaptığı göze batar oldu. Ailemin bazı hataları ve uygunsuz sözleri yüzünden eşimle sürekli kavga ediyoruz. Ailemin yanlış yaptığının farkındayım fakat ailem oldukları için onlara da bir şey diyemiyorum.
Hep arada kalıyorum sürekli. Ne zaman ailemin yanına gelsek ya da onlar bize gelse kavga ediyoruz. Eşim annemin evime gelmesini istemiyor. Ne yapacağımı şaşırmış bir haldeyim
Artık ayrılık lafları eder olduk. Sabrım son haddine geldi, artık çekip gitmek istiyorum
Eşim olmadan yapamam diyorum ama onunla da olmuyor artık.
Cinsel hayatı bile etkiledi sorunlarımız... Artık taşıyamıyorum.
Eşime annemle bağımı koparmamı mı istiyorsun? diyorum, böyle bir şey, istemem diyor... Ama annemin evine gidip gelmeme de engel çıkarır oldu. Bana tamam artık, bu konuda seni üzmeyeceğim, söz diyor ama biz her gün evde annem hakkında konuşuyoruz. Bıktım artık... Fena halde psikolojisi bozuldu. Kafasından silemiyor bazı şeyleri... Hep kin hep kin... Ne yapmalıyım ben artık?
|
Selcen Hanım merhaba. Evliliğin çeşitli aşamalarında zaman zaman bazı kriz dönemleri olur.
Anne-baba olmanın yüklediği sorumluluklar ve bu süreçte yaşanan değişiklikler, bazen kişiye ağır gelebilir. Stres yaşanır, bu normaldir. Bir de ailenin davranışları değişince eşiniz belli ki bunu daha ağır şekilde yaşamış. Şu an itibariyle evde çatışma var.
Siz talebinizi, ailenizle düzenli ve sağlıklı şekilde görüşmek istediğinizi ifade etmişsiniz zaten, eşiniz belli ki bu konuda artık sizi dinleyerek davranışlarını ya da tavrını değiştirmeyecek. Zaten doğru bile söyleseniz, çatışma durumunda insanlar doğruları eşlerinden duyduklarında tepkisel olur ve kabul etmekte zorlanabilirler.
Aranızı bulabilecek bir aile dostunuzdan yardım isteyebilirsiniz. Karşılıklı taleplerinizi ortaya koymak suretiyle uzlaşma yolu seçilebilir, yani hem sizin hem onun hassasiyetleri dikkate alınarak orta bir yol bulunur.
Bu olamıyorsa tek başınıza bu durumu düzeltme yükünü üstlendiğinizde zaman içinde gücünüz iyice azalacaktır. Sizin de psikolojiniz bozulduğunda ne aileniz, ne kendiniz ne de bebeğiniz için verecek enerjiniz kalmaz. Kaldı ki eşinizi sevdiğiniz halde ayrılıktan söz etmeye başladığınızı söylüyorsunuz. O halde bunu bir acil durum sinyali kabul ederek yardım almanız en uygunudur. Eşinizle birlikte bir terapiste giderseniz sağlıklı bir şekilde uzlaşma ihtimaliniz yüksektir. Sağlıklı ve huzurlu günler diliyorum.
Hoşçakalın.
Rukiye KARAKÖSE
|
|