Rumuz: Nazelif
Selamlar Rukiye Hanım. Ben 25 yaşında bir bayanım. 6 aylık evliyim, geçen ay bitti. Ben eski eşimi sevmemişim bunu gerçi yeni anlıyorum. 6 ay süresince şiddetli kavgalarımız oluyordu ama her defasında babası geliyor ve biz düzeliyorduk. Sonrasında kendisi diyordu ki bak senin yüzünden ailem mutsuz oluyor. Sonrasında hadi ailemin yanına gidelim bizi mutlu görsünler diyordu. Yani bana göre farklı yapıda bir insan, velhasıl biz ayrıldık. Benim sorunum şu: Bu dönem bana göre bir zaman kolay bir zaman zor geçiyor. Kolay geçmesinin sebebi eşimden ayrıldım. Zor geçmesinin sebebi, kurulu bir yuvam vardı. Her ne kadar mutsuz olsam da o bozuldu. Etraftaki insanların o boşanmış deyip farklı gözle bakmaları, benle aynı yaştaki kadınların bebek sahibi olması, bunun özlemi, aileme yük oluyorum duygusu, bir şey becerememenin pişmanlığı, eğer evli olsaydım daha mı iyi olurdu düşüncesi ama o zaman mutsuz olurdum. Şimdi de çok mutlu değilim ki yani sizin anlayacağınız şekilde karmaşık duygular içindeyim. Canım hiç bir şey yapmak istemiyor. Ailem beni zorla evden çıkarmaya çalışıyor. Sizden yardım istiyorum. Kolay gelsin Şimdiden teşekkürler.
|
Merhaba, insan hayatındaki en stresli olaylardan biri boşanmadır. Siz gerekten zor bir durum yaşamışsınız, kendinize bunu atlatmak için zaman tanıyın. Bunun ardından bir çeşit yas süreci yaşayabilirsiniz. Bu 6 ay ile bir sene kadar sürebilir ama daha erken de toparlayabilirsiniz. Anlattıklarınıza göre hafif ya da orta şiddette depresyonda olabilirsiniz. Sizi yakından tanımadığım için net bir şey söylemem zor. Bir psikolog ya da psikiyatra başvurursanız depresyonda olup olmadığınızı tespit eder ve tedaviye başlar.
Bunun dışında ümitsiz olmamaya çalışın, daha çok gençsiniz, sizin yaşınızdaki bir çok genç kız henüz bekar. Çocuğunuz olmadığı için de bu süreci nispeten daha kolay atlatırsınız. Sizin de ilerisi için yeni başlangıçlar yapmanız hiç de zor değil. Sadece kendinize biraz zaman tanıyın, bunu atlatıp toparlanmak için. Aileye ve toplumun düşüncelerine ilişkin kaygılarınız olabilir, böyle hissetmeniz de normal. Türk toplumunun boşanmaya bakışı biraz serttir. Ama neyse ki siz ailenizle berabersiniz. Yoksa normalde aileler 6. ayında boşanmayı kolay kolay kabul etmezler ve kızlarına şiddet de görse, mutsuz da olsa evliliğini sürdürmesi yönünde baskı yaparlar. Sizinkiler kızsa bile nihai olarak kabullenmişler kararınızı. Eğitim düzeyinizi bilmiyorum ama eğer okulunuzu yarım bıraktıysanız eğitiminize devam edebilirsiniz. Mesela dışarıdan lise vs. okuyabilir, ya da mezunsanız üniversiteyi düşünebilirsiniz. Meslek kurslarına, hobi kurslarına gidin, kendi gelişiminize yatırım yapın. Mesleğiniz varsa çok ağır olmayan şartlarda kafanızı dağıtabileceğiniz hem de üretken hissedebileceğiniz bir işe girebilirsiniz. Hem ayaklarınızın üstünde durmak için temel atmış olursunuz hem de boşanma olayına odaklanmaktan kurtulursunuz. Meşguliyet de bir anlamda terapötik etki yapacaktır. Bundan sonra yeni hayatınız başlıyor, Yaratıcının size ikinci bir şans verdiğini düşünün. Çoğu kadının tek bileti o ilk evlilikle yanıyor ve ömrünü o mutsuz yuvada geçiriyor. Sizin yeni bir hayat kurma imkanınız var. Umuyorum ki ilerisi daha güzel olacak...
Rukiye KARAKÖSE
|
|