KATEGORİLER
BASINDA BİZ
TV Programları
Radyo Programları
Yazılı Basın
SİZDEN GELENLER
Konuk Defteri
Danışma Hattı
SİTEMİZE ÜYE OL
SİTEMİZİN İSTATİSTİKLERİ
Üye Sayısı : 2396
Ziyaretçi Sayısı : 35567
Online Ziyaretçi : 22
Anasayfa | Özgeçmişim | Eğitimlerim | Danışmanlık Seanslarım | Foto Galeri | İletişim

Kayınvalidemle Oturuyorum

Aslı/İstanbul

Merhabalar. Ben üç buçuk yılık evliyim. Ev üstündeyim, yani kayınvalidemle beraber oturuyoruz. Aynı evde yedi kişi kalıyoruz. Her gün kocamla tartışıyoruz. Çok mutsuzum. Evi ayırmak istiyorum ama eşim ailesini terk etmek istemiyor. Ben de kalmak istemiyorum çünkü kalabalık bir ortamda yaşıyoruz ve aile huzurumuz yok, özelimiz yok. Çok ama çok mutsuzum ne olur cevap yazın.

Merhabalar Aslı Hanım. Eskiler dağ dağ üstüne olur, ev ev üstüne olmaz derken tam da bu durumu kastediyor olmalılar. Bir evlilik oturdukça, zamanla davranış biçimleri de oturur, yaşam biçimi de o evin tarihine göre şekillenir ve yerleşir. Oturmuş bir ailenin üzerine yeni bir aile geldiğinde yani sizin durumunuzda ise yeni kurulan ailenin kendini bulması, evlilik sürecinin oturması maalesef daha zordur. Çiftler kendi kurallarını koymak, kendi yaşam biçimlerini oluşturmak yerine, önceden kurulu olan düzene adapte olmak ve buna göre şekil almak zorunda kalırlar.

Özel hayatın, mahremiyetin sınırlılığı da başka bir sıkıntıdır. Her an birilerinin duyup fark edebileceği bir ortamda insan eşiyle ne tartışabilir ne de yakınlaşabilir. Bunlar zamanla çiftler üstünde stres oluşturur ama en çok da kadında Çünkü erkek bir şekilde dışarıdadır ve evde sınırlı saatlerini geçirir. Gün boyu başka insanlarla aynı evde yaşayan ve uyum sağlamaya çalışan ise kadındır. Kaldı ki misafirlik gibi geçici durumlarda bile yatılı kalmak çok rahat değildir, aynı evde sürekli birileriyle yaşamak (bunlar sevdiğimiz insanlar bile olsa) zordur, yıpratıcıdır. Çünkü kişilerin yeme, içme, uyku, temizlik, eğlenme, dinlenme anlayışları farklı farklıdır. Gelinlerden de bu ve benzeri konularda eş tarafının ailesine uyum sağlaması beklenir. Bu durum da zamanla her iki taraf için stres kaynağına dönüşür.

Evliliklerde kayınvalideyle aynı evde oturmak söz konusu olduğunda iki tarafın da bu durumda yaşanacak sıkıntılara hazırlıklı olması gerekir. Zira geniş aile bizim kültürümüzün bir parçasıdır ve psikososyal anlamda pek çok faydalı tarafı da vardır ancak günümüzün küçücük apartman dairelerinin mimarisi buna pek uygun değil. Modern zamanlarda çekirdek ailelere göre üretim yapıldığından bu konut tiplerinde mahremiyet ve saygın bir mesafe ile geniş aile olmak çok zor.

Evlenirken bu konuyu aranızda mutlaka konuşmuşsunuzdur. Siz hangi şartlarda rıza gösterdiniz, birbirinize hangi konularda söz ya da teminat verdiniz, bunları bilemiyoruz. Birkaç sene mi yoksa ömür boyu mu birlikte oturmayı düşünüyor eşiniz, bundan da bahsetmemişsiniz. Bu tür durumlar ancak uzlaşma ile çözülebilir. Eşiniz oradan ayrılmayı düşünmüyor. Bunun belli bir miadı var mı? Ev alana kadar, işlerimi toparlayana kadar gibi bir süresi varsa, karşılıklı bunun üzerinde konuşmak gerekir.

Eşinizin de dinleyebileceği bir aile dostu ya da büyüğünüz varsa ona durumunuzu anlatıp yardım isteyebilirsiniz. Sizin mutsuz olduğunuzu anlatabilir ve bir süre belirleyip hazırlıklarınızı yaptıktan sonra o evden taşınmanız üzerinde durabilir. Böyle biri yoksa siz kendiniz sakin bir zamanda ona derdinizi anlatmayı deneyin. Ailesini suçlamadan, onun egosunu da incitmeden, ben yapamıyorum, zorlanıyorum, bu şekilde mutsuz oluyorum, seni de mutlu edemiyorum diyerek durumunuzu ifade edin. Buna rağmen ailesinden ayrılmayı düşünmüyorsa yapılacak şey, durumunuzun iyi taraflarını görmeye çalışmak. Eşiniz oradan ayrılmayı kabul etmiyorsa, siz de ondan boşanmayı düşünmediğinize göre, bu seçiminizin sonucu olan duruma razı olmanız gerekecek. En azından sevdiğiniz biriyle berabersiniz, bunun gibi olumlu taraflarını düşünmeye ve katlanılabilir hale getirmeye çalışın bu durumu. Zamanınızın tamamını evde geçirmeyin, hobiler edinmeyi, kurslara gitmeyi deneyin. Daha iyi hissedeceksiniz ve zaman daha kolay geçecektir. Hoşçakalın.

Rukiye KARAKÖSE

 Tüm hakları saklıdır.