İST/ D.F.
Selam Rukiye Hanım; ocak ayında iş arkadaşımdan evlenme teklifi aldım. Çok iyi Anlaşıyorduk, birbirimize çok saygılı ve hoşgörülüydük. O lise mezunu ben ise üniversite, başta sorun olabilir mi? diye düşündüm ama onu yakından tanıyınca kendini ne kadar yetiştirmiş olduğunu fark ettim, bu benim için sorun olmaktan çıktı.
İki ay birbirimizi tanıdık ve evlenmeye karar verdik. Ailesi beni istemeye geldi. Herşey gayet olumlu ve güzeldi, söz için tarih belirlendi. Her şey bundan sonra değişti. Nişanlımın ailesi evlenmesini istemedi, annesi kendisine ev almasını ve sonra evlenmesini istedi ve bunu bizim yanımızda da dile getirdi. Nişanda konuşulan ve anlaşılan sözler yerine getirilmedi üstelik nişanda yüzümüze bile bakmadılar.
O günü unutamıyorum çok şaşırdım neden böyle davrandıklarını anlamadım ve aileme karşı çok utandım beni suçlayan bakışlarını herkesin yüzünde görebiliyordum ama ben böyle olabileceğini bilmiyordum. Nişanlım pek ailesinden bahsetmezdi sadece güzel birkaç şey anlattığını hatırlıyorum, Ben de onu tanıyınca ailesi hakkında pek olumsuz düşüncelere kapılmadım, yakında tanıyacağımız için pek endişelenmedim ama sadece ben şaşırmadım
nişanda herkes davranışlarına bir anlam veremedi. O günü çok kötü geçirdim, ertesi gün nişanlımın beni aramasını bekledim dayanamadım ben aradım, rahattı ailesini savundu olayları büyüttüğümüzü söyledi. Çok sinirlendim, ne yapacağımı bilmiyordum. Bir hafta uzaklaştım memleketime gittim. Herkesin beni suçladığını görebiliyordum.
İstanbul a döndüm nişanlımla konuştuk, pişmanlığını ve şaşkınlığını Belirtti, ailesinin yaptıklarına onun da bir anlam veremediğini söyledi. Samimi olduğunu anladım. Ama hiçbir şey eskisi gibi olmadı bana karsı duyarsızlaştı daha ilgisiz davranmaya başladı. Onunla konuştum ama değişeceğini söyleyip konuyu kapatıyordu. Her şeyin evlenince çok güzel olacağını, ikimiz baş başa kalınca değişeceğini söylüyor.
Günler geçtikçe duyduklarımla şaşkınlığım artıyor; en çok abisinin iki evliliği olduğunu ve eşleriyle aynı evde yaşadığını duyduğumda cok şaşırmıştım. Bunu benden sakladılar ve dayısının eşinden duydum, bu bana ve aileme aykırı çok çirkin bir şey. Artık eskisi kadar sabırlı ve hoşgörülü değilim. Korkularımın arasında boğuluyorum en ufak şeyleri büyütüyorum ve senaryolar yazıyorum. Evlenince her şeyin bir anda yoluna gireceğine inanmıyorum. Korkularım etrafımdaki insanların konuşmalarıyla daha da artıyor, herkes
benzer tecrübelerini anlatıp farklı sonuçlar çıkarmaya başladı. Akıl verdiklerini sanıp saatlerce konuşuyorlar; "Onun ailesiyle mesafeli ol","Fazla görüşme","Yakın mesafede oturmayın","Nişanda gördük kötü niyetli insanlar onlar" v.s.
Ne yapacağımı nasıl davranacağımı bilmiyorum. Kavgacı, huzursuz biri oldum. En
ufak şeylerden kocaman tartışmalar çıkarabiliyorum. Sizce ben bu durumda nasıl davranmalıyım? Korkularımdan nasıl kurtulabilirim? Nişanlımın ailesine nasıl davranmalıyım? Cevabınızı bekliyorum. Teşekkür ederim.
|
Değerli okuyucumuz, nişanlınızı ölçüp tartmışsınız ve size uygun biri olduğunu düşünerek evlilik yoluna çıkmışsınız. Daha sonra yaşadığınız hayal kırıklıkları ise haklı olarak gözünüzün korkmasına sebep olmuş. Aile bir sistemdir yani birbiriyle sürekli etkileşim içinde bulunan fertlerden oluşur. Siz evlendiğinizde yalnız eşinizle değil, bir bakıma onun ailesiyle de evlenmiş olursunuz. Şu an aranız gergin, bu hiç düzelmeyecek anlamına gelmiyor ancak daha baştan istenmeyen gelin olmak doğrusu ilişkinin geleceğine dair ümitleri kırıyor.
Nişanlınızın evlendikten sonra her şey güzel olacak teminatı yalnızca bir temennidir şimdilik. Zira evlendikten sonra onu değiştirmeniz mümkün değildir. Şu andaki tavrı ve ilişkinize ne kadar sahip çıkabildiği önemlidir. Evlendikten sonra bir sihirli değnek gelip her şeyi değiştirmeyecek, aksine gerçeklerle daha net yüzleşeceksiniz. Hayatın sorumluluğu üzerinize bindiğinde hemen pes etmeyecek kadar dayanma gücünüz var mı bunu anlamaya çalışınız.
Size karşı daha şimdiden ilgisizleştiğini ve duyarsızlaştığını belirmişsiniz. Bunun sebebi aile baskısının oluşturduğu bunalım olabileceği gibi, aldığı kararın arkasında duramayışı da olabilir. Gerekirse bunları açıkça konuşup endişelerinizi dile getirmenizde yarar var. Ayrıca ağabeyinin evliliği özel ve biraz da açıklamaktan çekinecekleri bir mesele olduğundan gizlemişler ancak siz de bu ailenin bir parçası olacağınızdan tedirgin olmakta haklısınız. Endişelerinizi gidermek için nişanlınızın bu konudaki kendi fikrini alabilirsiniz. Belki o aynı şekilde düşünmüyordur.
Kendi ailenizin tavrı sizi suçlar şekilde ve anlaşıldığı kadarıyla bu insanı sen bulup getirdin, sonuç bu oldu diye düşünüyorlar. Onlar bu ilişkinin başlangıcında sizi desteklediler mi yoksa karşı mı çıktılar? Özellikle evlilik gibi hayati bir kararda büyüklerin fikrini almadan karar alındığı taktirde yanılma riski yüksektir (çünkü romantik duygular içindeyken gözümüz bir çok problemi görmez). Ve maalesef kültürümüz özellikle kızlara karşı bu konuda daha acımasızdır; kendin istedin, şimdi çek bakalım tepkisi yaygındır. Aileniz sizi bu ilişkide destekliyor mu, yoksa yalnız mı bırakıyor bunu tartmalısınız.
Nişanlınızın ailesine nasıl davranmalısınız? Elinizden geldiğince sıcak ve yakın, fakat sizi hor görmelerine müsaade etmeyecek kadar vakur Başta da belirttiğimiz gibi eşinizle evlenirken ailesiyle de evlenirsiniz. Ne kadar mesafeli durmayı deneseniz de bu sizin aleyhinize netice verir. Ne olursa olsun, eşiniz onlarla - evlatlık bağını kesmedikçe- bir şekilde ailesiyle ilişkiniz sürecek ve sizin onlarla yaşadığınız soğukluk, eşinizle ilişkinize de yansıyacaktır.
Karamsar bir tablo çizmek istemeyiz ama durumunuzu analiz etmeye çalıştık. Bu kararı siz verdiniz, dışarıdan telkinler bir yere kadar etkiler ama sürdürmek ya da bitirme kararı vermek sizin yapabileceğiniz bir şey. İstişare ederseniz (karar ister devam etmek ister bitirmek olsun) olumsuz sonuçlarda daha az yıpranırsınız. Ailenizin ve diğer güvendiğiniz büyüklerin de fikrini alıp yola öyle devam etmenizi öneririz.
Rukiye KARAKÖSE
|
|